11 juli 2022

Samenwerken door middel van specials

“Maatschappelijke vraagstukken vragen om een multidisciplinaire aanpak”

Langere tijd ‘woonde’ Fontys Hogeschool Kind en Educatie alleen in gebouw S3 op de TU/e-campus. Een aantal jaren geleden kwam daar Fontys Hogeschool Pedagogiek bij, die een eigen verdieping bezette. Ieder bleef op de eigen vloer en van samenwerken was nog geen sprake. In de nieuwbouw gaan de twee instituten een verdieping, en dus faciliteiten, delen. Neem daarbij de veranderende maatschappelijke vraagstukken en zo ontstond de wens om instituutsoverstijgend samen te gaan werken. Docent Annemarie van den Broek vertelt hoe zij dat voor zich ziet in de nieuwe gebouwen.

“We vinden het best spannend om ons vertrouwde huisje achter te laten, “ begint Van den Broek. “Lange tijd zaten we alleen in het gebouw, later met FHP. Nu gaan we gebouwen delen met vier andere instituten en eigenlijk ook de huidige campusbewoners.” Een behoorlijk verandering, voor het instituut dat al jaren op de universiteitscampus is gehuisvest. “Maar we zien absoluut de voordelen ervan in. Ondanks dat we een fijn gebouw hebben, zitten we niet op ónze campus en dat voel je wel. We zijn er te gast. Als we straks op Rachelsmolen zitten, dan horen we er echt bij. Daar zitten we op onze eigen campus, met onze eigen ruimtes en faciliteiten die daarbij horen. Daar kijken we dus echt naar uit.”

Dat gevoel van ergens bij horen komt niet alleen door de locatie van de gebouwen, ook de (nieuwe) manier van samenwerken gaat daarvoor zorgen. Hoe dat samenwerken precies tot stand komt? Enerzijds door vraagstukken uit de maatschappij, anderzijds door de indeling van de gebouwen en de speciale ruimtes die daarin komen. Van den Broek: “De complexiteit van vraagstukken neemt toe. Steeds vaker vraagt dat om een multidisciplinaire toepassing. We lossen vraagstukken niet meer op door alleen naar ons eigen vakgebied te kijken.” Een voorbeeld dat ze daarbij noemt is kansengelijkheid bij kinderen. Dat is niet alleen op te lossen op de scholen van kinderen, maar ook in de omgeving rondom het kind en het ondersteunen van ouders. “Dus stel we bieden kinderen uit de omgeving van Rachelsmolen de kans om op een laagdrempelige manier bijles te volgen (FHKE), we bieden ouders de kans om laagdrempelig voor opvoedingsondersteuning te komen (FHP) en we gaan met social workers kijken in de buurt van waar kinderen wonen of we gezamenlijk activiteiten kunnen ontplooien (FHSS). Dan ben je vanuit een multidisciplinaire aanpak met kansengelijkheid bezig,” legt ze uit.

Daarnaast zijn het ook de nieuwe type ruimtes in de nieuwbouw die samenwerken moeten stimuleren. Deze ruimtes (ook wel specials genoemd) zijn er in verschillende variaties: van open studieplekken tot praktijklokalen voor fysiotherapie en van muzieklokalen tot het Explorelab en de Makerspace. “In R12 komt de Makerspace. Een atelierachtige ruimte waar studenten in de gelegenheid komen om dat wat ze bedacht hebben ook daadwerkelijk te gaan maken. Soms in de vorm van een (werk)college, maar vaak ook juist door de ruimte open en toegankelijk te maken voor iedereen. Dat twee studenten van verschillende opleidingen hun eigen ding aan het doen zijn, maar ondertussen wel zien waar anderen mee bezig zijn. Daar kunnen ze inspiratie opdoen maar ook elkaar helpen waar nodig.”

Dat zulke veranderingen niet vanzelf gaan, weet Van den Broek ook. “We moeten er als instituten samen voor zorgen dat er gelegenheid is voor mensen, zowel studenten als medewerkers, om elkaar op te zoeken en samen te werken. Door nu al verbindende activiteiten te organiseren (zoals de lunch tussen FHP en FHKE, red) leert men elkaar kennen en is eerder geneigd om op een ander af te stappen. Dat soort activiteiten blijven we het komende studiejaar organiseren, maar zeker ook straks in de nieuwbouw in de specials!”