Irene Triebels: ‘Mogelijkheden zoeken waarin het mes aan twee kanten snijdt’
Voor de master Leren en Innoveren deed zij onderzoek naar het beoordelen van werkplekleren. Voor haar onderzoek is zij genomineerd voor de onderzoeksprijs van Fontys Opleidingscentrum Speciale Onderwijszorg. Ze is al 25 jaar in dienst van Fontys, haar naam is Irene Triebels.
Stel jezelf eens voor?
‘Mijn naam is Irene Triebels, 46 jaar en het 25e jaar fulltime werkzaam bij Fontys. Goed opleiden is hobby geworden. Daarnaast ben ik graag fysiek actief, houd ik erg van bezoek aan kunstzinnige en culturele manifestaties en ga ik graag naar het theater.’
Waar werk je, wat doe je? Wat boeit je het meest?
‘In 1990 werd ik, afgestudeerd aan de ALO, docente bewegingsonderwijs en stagebegeleider op de pabo in Sittard (HKLS) en in Roermond (HKLR). Twee verschillende opleidingscurricula en een heel eigen identiteit. De vergelijkingsmogelijkheid was zeer boeiend. Na tien jaren koos ik voor een nieuwe combinatie bij de in Sittard startende Sporthogeschool en de Pabo. Sinds 2010 ben ik medewerker van de Nieuwste Pabo in Sittard. Een prachtopleiding met een gloednieuw curriculum en fantastische collega’s en studenten. Ik ben actief in toets- en examencommissie, geef trainingen aan mentoren en schoolopleiders uit het werkveld, houd me bezig met coördinatie van de propedeuse en kwaliteitsmanagement.’
Waarom heb je gekozen voor de master Leren en Innoveren?
‘Regelmatig aan mijn professionele ontwikkeling werken vind ik hartstikke belangrijk. Niet te snel denken dat je het wel weet! MLI richt zich nadrukkelijk op onderzoek, dus de rol van ‘reflective practitioner’ maar daarnaast ook op rollen als ‘excellente leraar’, ‘ondernemende ontwikkelaar’ en ‘gesprekspartner’. Dat was voor mij uitdagender dan een universitaire master. Ook was belangrijk dat MLI de mogelijkheid biedt om met medestudenten van verschillende onderwijsinstellingen samen te leren en uit te wisselen. Omdat het bovendien een hooggewaardeerde master is, was de keuze snel gemaakt.’
Je bent genomineerd voor de Onderzoeksprijs van Fontys Opleidingscentrum Speciale Onderwijszorg. Vertel eens wat over je onderzoek.
‘Mijn onderzoek heet ‘het beoordelen van werkplekleren’, het onderdeel in ons curriculum waar de student de meeste EC’s mee verdient. Uitgangspunt is dat een beoordeling betekenisvol moet zijn en het leren van de student moet sturen. Ik onderzocht of dat voor het werkplekbeoordelingsgesprek geldt. Afgeleid van theorie ontwierp ik een instrument waarmee ik de feedback kon analyseren die in zo’n beoordelingsgesprek door een schoolopleider en mentor uit het werkveld en een studieloopbaanbegeleider van onze opleiding aan de student wordt gegeven. Dat alleen al was een lastig proces. Uiteindelijk kon ik boven tafel krijgen op welke niveaus de gegeven feedback zich afspeelde. ‘Weten wat er gebeurt’ is de opstap naar trainen van beoordelaars om het gesprek nog rijker aan de meest betekenisvolle feedback te maken. Samen met onze lector verzorg ik nu een cursus voor schoolopleiders waarin we onder meer gebruik maken van mijn onderzoeksresultaten.’
Wat betekent 'Denk Groter' voor jou persoonlijk? Wat is je volgende uitdaging?
‘Groter denken’ vind ik onder meer het zoeken naar mogelijkheden waarin het mes aan twee kanten snijdt. Naast zelf wijzer worden moet onze opleiding met de onderzoeksresultaten haar voordeel kunnen doen. Er is momenteel veel belangstelling voor werkplekleren, toetsing en beoordeling en geven van feedback. De generaliseerbaarheid en transfereerbaarheid van mijn onderzoek zou ik verder willen vergroten door het onderzoeksinstrument weer te verbeteren en het onderzoek te herhalen en te verbreden. Onlangs introduceerde onze lector het in een internationaal gezelschap waarvan nu enkele leden met ‘mijn’ instrument aan de slag zijn. Dat is toch mooi? En mijn nominatie voor de onderzoekprijs? Ach, laat ik zeggen: “een mooi cadeautje in dit jubileumjaar”.