Tweedejaars Fontys ILS benaderen maatschappij met frisse blik
De studenten van Fontys International Lifestyle Studies bereiden zich in het tweede jaar van de opleiding al voor op hun afstuderen met een individuele opdracht. Aan de hand van onderzoek ontwikkelen ze een concept voor een opdrachtgever. Dat levert vaak opvallende resultaten op waaruit hun maatschappelijke betrokkenheid blijkt. ‘De opdrachtgever heeft mij laten inzien dat ik de expert ben.’ Drie tweedejaars blikken terug op hun opdracht.
Mandy Drost: IKI.ME
Het RTL-programma Het Rotterdam Project bracht haar afgelopen najaar op het idee. ‘Ik wist na het kijken van alle afleveringen zeker dat ik hiermee aan de slag wilde’, aldus Mandy Drost. ‘Ik wilde mensen helpen die door alle ellende geen andere uitweg meer zien, ze een beetje hoop geven in een sombere tijd. Als je weer liefde kent, is er maar één weg: omhoog.’ In eerste instantie wilde ze zich richten op alle daklozen in Nederland, maar dat bleek te hoog gegrepen. Dus klopte ze aan bij het Leger des Heils. In overleg koos ze de bewoners van de organisatie als doelgroep.
’Ik heb intensieve gesprekken gevoerd en daaruit veel pijnpunten kunnen halen. Ik heb ervoor gekozen om de bewoners met mijn concept te inspireren. IKI.ME gaat volgens Mandy vooral over de persoonlijke zoektocht van de bewoners. ‘Het is een procesboek met verschillende opdrachten, zoals een brief schrijven aan jezelf of een aantal doelen bepalen.’ De reacties waren positief, zowel van het Leger des Heils als van de bewoners. ‘Die hadden echt het idee dat er naar ze geluisterd werd.’ De organisatie gaat haar concept als inspiratie gebruiken. Daarnaast mag Mandy het nogmaals presenteren bij de afdeling voor bewoners met een dubbele diagnose. ‘Zelf heb ik ervan geleerd dat ik niet te snel moet oordelen. Mensen die op straat leven hebben daar meestal niet voor gekozen. Wees blij met wat je hebt. En denk aan anderen, want o, wat is Nederland egoïstisch…’
Laura Broos: Leesdetective
Voedselverspilling, feminisme, het waren nogal grote onderwerpen die Laura Broos de revue liet passeren. Uiteindelijk zocht ze het onderwerp voor haar individuele opdracht dichter bij huis. ‘Ik werk bij Uitgeverij L in Oosterhout. Mijn werkgever wil graag een jongere doelgroep bereiken met zijn stripverhalen. Daarnaast hoorde ik steeds vaker dat de leesvaardigheid in het basisonderwijs afneemt. Ik heb beide onderwerpen gecombineerd.’ Op haar oude basisschool onderzocht ze de leesgewoontes van leerlingen uit groep 6 en 7. Bij het analyseren van de antwoorden zag ze een verband. ‘Veel kinderen vinden lezen leuk, maar ze vinden het ook moeilijk.’ Op basis van twee creatieve sessies bedacht ze drie concepten. Leesdetective kwam als meest haalbare naar voren.
Het concept bestaat uit een stripboek, een detectiveschrift en een vergrootglas. De tekstballonnen in de strip zijn leeg. Het doel is om de pagina’s met speciale codes te kraken en de originele teksten in de tekstballonnen te plaatsen. Dit moet de leesvaardigheid van de doelgroep bevorderen. Haar opdrachtgever was onder de indruk. ‘Hij ziet er potentie in en wil het sowieso gaan realiseren. Daar ben ik trots op. Ik ben mezelf wel tegengekomen in dit project. Ik heb besloten om mijn uitstelgedrag de das om te doen en om gewoon actie te ondernemen. Maar je mag wel voor de makkelijke weg kiezen. Dat betekent namelijk niet dat ik niet uit mijn comfortzone ben gestapt. Integendeel!’
Evi Smits: Parent Swap
Evi Smits legde de lat hoog. Met haar individuele opdracht wilde ze de zorgtaak van ouders met een gehandicapt kind proberen te verlichten. ‘Twee jaar geleden heb ik opgepast bij een gezin met twee meisjes en een jongen. Het jongetje lijdt aan het Prader-Willli syndroom, dat zich uit in gedragsproblemen en een vertraagde ontwikkeling. De ouders waren altijd blij als ik er was, zodat ze even tijd hadden voor zichzelf.’ Ze werkte samen met ORO, een zorgaanbieder die is gespecialiseerd in de zorg, ondersteuning en begeleiding van mensen met een verstandelijke beperking of een ontwikkelingsachterstand. ‘Ze waren eigenlijk meteen enthousiast. ORO was zelf namelijk ook al bezig met dit vraagstuk. Ze hadden al een concept dat hierop inspeelde, maar dat kwam moeilijk van de grond. Ze konden een nieuwe frisse blik van een student wel gebruiken.’
Er zijn volgens Evi wel oplossingen voor dit probleem, maar die zijn vaak duur. ‘Het was dus aan mij om een betaalbare, veilige oplossing te vinden, waarbij oudercontact en het plezier van de kids centraal zouden staan.’ Aan de hand van gesprekken met ouders bedacht ze Parent Swap, een programma dat twee gezinnen met kinderen met een soortgelijke handicap aan elkaar koppelt. Het doel is dat deze gezinnen elkaar op verschillende vlakken helpen. ‘De opdrachtgever was heel enthousiast. Dit was iets nieuws, precies waarnaar zij op zoek waren.’ ORO gaat het concept dan ook testen. ‘Bij een positief resultaat wordt het verder uitgebouwd.’ Het project heeft Evi vooral zelfvertrouwen gegeven. ‘ORO heeft mij laten inzien, hoe gek het ook klinkt, dat ik de expert ben.’