Masterclass over het herkennen van (on)zinnige zorg
Hoezeer iedereen binnen de sector ook zijn best doet, niet alle gezondheidszorg is even zinvol. Maar hoe onderscheid je wat werkt en dus behouden moet blijven van de onderdelen waar we zo snel mogelijk vanaf moeten? En wat doe je als daar twijfel over bestaat - of verschillende ervaringen? De Masterclass Zin en onzin van (on)zinnige zorg - 12 november in het Catharinaziekenhuis in Eindhoven - brengt het project TRACK-Z 2040, innovatiecommunity ziekenhuiszorg, weer een paar stappen verder. De Masterclass is een vervolg op de inspiratiesessie over de toekomst van de ziekenhuiszorg die in mei werd gehouden en staat open voor iedere geïnteresseerde.
Lector Angelique Dierick organiseert de Masterclass in samenwerking met Lieky van Beek, kwartiermaker binnen Fontys TEC for Society, onderzoeksthema Health. Dierick werkt als manager in het Catharinaziekenhuis en is daarnaast verbonden aan de Paramedische Hogeschool en de Hogeschool Mens en Gezondheid van Fontys. ‘De masterclass is een onderdeel van een breder palet om een bijdrage te leveren aan de transitie van ziekenhuiszorg’, zegt ze. ‘In het lectoraat worden onderzoeksprojecten opgestart over hoe digitale beslissingsondersteuning verandering in de zorg teweeg kan brengen, met name in de verpleging en de paramedische hoek. Kan technologie een oplossing bieden voor de grote vraagstukken waar verpleegkundigen en paramedici tegenaan lopen in de ziekenhuiszorg?’
Om die vraag goed te kunnen beantwoorden zijn Dierick en haar collega’s een aantal projecten gestart, waaronder ook enkele met promovendi. ‘Al doende kwamen we erachter dat er al veel mooie initiatieven zijn maar ook dat we er zo weinig van af weten. Vandaar onze intentie om een innovatiecommunity te gaan bouwen door betrokkenen die een rol spelen hierbinnen met elkaar in contact te brengen.’
Mentaliteitsgroepen
De eerste stap voor die community werd eerder dit jaar gelegd met een inspiratiesessie. ‘Die werd meteen heel goed bezocht, een mooi signaal dat we op de goede weg zijn. Er waren beleidsmakers, managers, docenten, studenten en onderzoekers, allemaal mensen met binding met het thema.’ Inmiddels onderscheidt Dierick drie ‘mentaliteitsgroepen’: ‘Ten eerste heb je de groep die vooral inspiratie zoekt. Vervolgens zijn er mensen die vooral op zoek zijn naar meer concrete voorbeeldprojecten die ze op de eigen werkvloer willen uitproberen. Tenslotte zijn er de mensen die meer vanuit een nieuwe toekomstvisie willen denken over hun mogelijke bijdrage aan het ziekenhuis van de toekomst. Voor hen organiseren we een future design traject.’
Het idee achter denken in mentaliteitsgroepen in plaats van doelgroepen is dat je uitgaat van de houding van mensen ten aanzien van (in dit geval) innovatie. ‘Welke functie ze daarbinnen bekleden is niet zozeer interessant. De innovatie moet immers ook vanuit alle lagen van een organisatie komen.’
TEC for Society
Uiteraard zijn belangstellenden uit alle drie de mentaliteitsgroepen welkom in de Masterclasses waarin de denkbeelden over zinnige zorg en onzinzorg ook gekoppeld worden aan wat dit betekent voor het onderwijs. Die koppeling tussen werkveld en onderwijs sluit daarin dus aan bij de Fontys-strategie van TEC for Society. ‘De verbinding van het werkveld met opleidingsinstituten is voor beide partijen cruciaal. Hoe beter we daarin slagen, des te succesvoller we zullen zijn in het realiseren van de noodzakelijke innovaties. Het werkveld kan nog veel beter gebruik maken van studenten - en studenten hebben op hun beurt heel veel aan de praktijkervaring die ze in het werkveld kunnen opdoen. Ook docenten kunnen zo een betere connectie houden met de dagelijkse praktijk. Door samen op te trekken kunnen we al onze doelen veel beter bereiken. In ons voorbeeld is de positie van Fontys van groot belang om de transitie van de zorg op gang te brengen.’
Vragen opwerpen
Via de bijdrage van verschillende sprekers uit diverse delen van de gezondheidszorg komt de vraag aan de orde of de zorg wel met de juiste dingen bezig is. Dierick: ‘En zo niet, hoe kunnen we die zaken dan zo snel mogelijk uitbannen? En als we twijfelen, hoe kunnen we het dan beter onderzoeken? Dat zijn belangrijke vragen voor een sector die zo bepalend is binnen de maatschappij.’ Bovendien zal de masterclass de vraag opwerpen hoe de betrokken partijen ook in de toekomst kunnen meehelpen om de noodzakelijke transitie van de zorg te realiseren.
De sprekers tijdens de masterclass zullen ook met hun eigen kleine en grote onderwerpen komen. De bijdrage van Sjoerd Repping gaat over het weghalen van onzinzorg, Marjo Vissers-Kuijpers gaat het vanuit het perspectief van VGZ specifiek hebben over zinnige zorg. ‘Dat zijn twee verschillende benaderingen die op het eerste oog twee kanten van dezelfde medaille lijken, maar of dat ook zo is gaan we in de Masterclass horen.’
Infuusnaaldje
De bijdrage van Ilse Jaspers, programmamanager Procesverbetering & Innovatie in het Catharinaziekenhuis, gaat over de zinnige zorgprojecten die door VGZ worden ondersteund. ‘Ilse zal ook een aantal praktische projecten bij verpleegkundigen laten zien en legt de vraag voor hoe die projecten opgeschaald kunnen worden. Een voorbeeld: hoe lang moet je het infuusnaaldje laten zitten na een operatie? Dat blijft vaak dagen in je hand zitten, vanuit de gedachte dat indien nodig een nieuw infuus dan weer snel aangelegd kan worden. Onderzoek laat echter ook zien dat het in de meeste gevallen achteraf helemaal niet nodig was en vaak ook nog eens tot complicaties en ongemak leidt. Het is goed je af te vragen hoe zinnig zo’n gebruik dan is.’
Aanmelden voor de masterclass kan hier.
Auteur: Bart Brouwers / Innovation Origins