Ubuntu is een mooie filosofie
Aura Bouw, student Fontys Academy of Music and Performing Arts, presenteert vanavond (21 mei) haar voorstelling Ubuntu. De voorstelling komt voort uit haar vorige compositie, die ze in het derde jaar maakte. ‘’Die voorstelling ging op een cryptische wijze over mijzelf: wie ben ik en wat heb ik meegemaakt? Toen ik dat had afgerond, had ik de dag erna meteen het gevoel dat mijn volgende werk iets moest zijn voor anderen. Het nieuws staat voortaan vol met vluchtelingen, oorlogen en noem maar op. Als muzikant zijnde had ik niet het idee daar veel aan bij te dragen. Misschien als mensen naar mijn muziek luisteren, heb ik toch iets te zeggen. Ik wil dit platform niet zozeer gebruiken om aan te geven: dit moet anders. Ik wil juist laten zien dat deze gebeurtenissen ook plaatsvinden, dat je compassievol en vriendelijk moet blijven. Dat is makkelijk genoeg om te doen, maar moeilijk genoeg dat mensen er niet altijd aan denken.’’
Ubuntu kent vele vertalingen, zoals één zijn en menselijkheid tegenover anderen. ‘’Ubuntu kwam ik toevallig tegen. Ik ben erg geïnteresseerd in woorden die in één taal betekenis hebben en op de rest van de wereld niet zoveel connectiepunten hebben. Ik vond het een hele mooie filosofie. Daar voel ik mij mee in contact, dacht ik. Daarbij is het een mooie eenkopstitel die goed blijft hangen en dan ook nog eens betekenisvol is. Er zijn zoveel definities dat iedereen een aansluitingspunt bij het begrip kan vinden.’’
De muziek van Aura kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. ‘’Met de teksten merk ik dat als ik aan personen vraag of ze snappen wat ik ermee bedoel, niemand het idee in zijn hoofd heeft dat ik heb. Het is maar de vraag of dat erg is of niet. Wanneer je veel uitlegt, haal je een bepaalde betekenis weg voor mensen, dan hebben zij die relatie niet meer met de muziek. Ik probeer zo min mogelijk te zeggen, zodat mensen hun eigen connectie houden.’’
Voor de show geldt geen entree, het publiek kan een vrijwillige bijdrage geven. Wanneer de productiekosten overschreden zijn, gaat het overige bedrag naar War Child. ‘’De vrijwillige bijdrage past heel goed bij het thema. Wat ik over heb, ga ik niet in mijn eigen broekzak steken. Ik steek het in iets dat mij geïnspireerd heeft om Ubuntu te maken. In de muziek vertel ik verhalen van anderen over onder andere oorlog. Alles wat daarna komt, is War Child.’’
Aura hoopt op een hoge opkomst. Wat kan het publiek precies verwachten? ‘’Het is hele toegankelijke muziek. Mensen van mijn leeftijd (22) gaan snel een grens stellen bij klassieke muziek. Ik denk dat ik daarin veel verander. Zelf heb ik een pop/rock achtergrond. Dat komt heel erg terug. Het is niet dat je alles van Mozart of Beethoven moet weten om hierheen te kunnen komen. Verder kan het publiek verwachten dat ze niks kunnen verwachten. Het is in die zin echt een nieuw pad. Met een docent heb ik besproken of ik hiermee wel mocht afstuderen, want is dit nog wel klassieke muziek? Er zitten ook elementen in van dans en film. Ik denk dat veel mensen erheen gaan met een verwachting maar dat het dat helemaal niet is. Dus misschien is dat de verwachting: stel je open, luister, kijk, neem het gewoon in je op.’’